خشنی و رفتارهای تهاجمی دانش آموزان که حتی می‌تواند منجر به آسیب به همشاگردی‌ها ‌شود هم در پسران و هم در دختران مشاهده می‌شود، اگر چه در دختران نسبت به پسران این خشنی کمتر فیزیکی است و با آسیب جسمانی کمتری همراه است.

اما در هر حال جدای از آسیب‌های اخلاقی و اجتماعی دیگری که خشونت برای او به همراه می‌آورد، اغلب خشنی باعث حذف آنها از جمع می‌شود که این امر نیز مسائل اجتماعی دیگری نیز به دنبال خواهد داشت.

خشونت دانش آموز بستگی به عوامل زیادی دارد و صرفا نمی‌توان تقصیر اصلی این مشکل را متوجه یک عامل کرد. عوامل ارثی، محیطی و زیست شناختی و نیز عوامل هورمونی تاثیرات پیچیده‌ای دارند که هر کدام می‌توانند منجر به بروز رفتارهای خشنانه شوند. اما در این میان خانواده می‌تواند با نقش موثر خود، موجبات آرامش و کنترل خشم و یا تشدید خشونت دانش آموز شود.

یکی از عوامل مهم بروز خشونت در دانش آموزان الگو سازی است. دانش آموزان تمایل دارند از افرادی که دوستشان دارند الگوبرداری رفتاری کنند. به همین علت در سنین خردسالی از پدر یا مادر و در سنین بالاتر از هنرپیشه‌های تلویزیون و یا امثال آنها الگو می‌گیرند و طبیعی است که الگوهای خشن، کودک را به تقلید خشونت دعوت می‌کند.استفاده نابجا و نامناسب از تشویق و تنبیه نیز از عواملی است که موجب تقویت خشم و خشنی دانش آموزان می‌شود. در این میان خوشحالی و خندیدن والدین پس از مشاهده کوچک‌ترین جرقه‌های خشونت در کودک پاداشی برای ادامه و تقویت آن محسوب می‌شود. از این رو بنده تصمیم گرفتم در سال تحصیلی اخیر درباره مشکل خشونت و عصبانیت دانش آموزم مینا (اسم مستعار) مینا به پژوهش بپردازم.